Ik zocht de naam Stegehuis uit mijn moeders adresboekje* op Google in combinatie met hun Canadese adres (woonplaats + provincie).
Ik vond helaas het volgende **):
Dat was een tegenvaller: nog geen 60 geworden. Maar ja, meer dan 100 jaar geleden geboren, dan mag je ook niet alles meer verwachten. Zoekend naar zijn vrouw Carry, bleek ik ook voor haar te laat te zijn: in 2017 gestorven op 96-jarige leeftijd.
Zoals wij een tekst op een bidprentje zetten, zo publiceren ze in Amerika en Canada een necrologie. In de krant, of tegenwoordig op een website. Die van Carry vond ik op de site van de begrafenisondernemer, later op de website van de lokale krant https://owensoundsuntimes.remembering.ca/obituary/carry-nee-van-uden-stegehuis-1075988766.
Kennelijk was Carry wat ze in het Engels noemen "quite a remarkable lady".
Ik vroeg de begrafenisondernemer om mijn adres door te geven aan de familie. Zoon Dick en dochter Marsha hadden we in de jaren zestig nog ontmoet op Gelink, en ik had een foto die ik beschreef.
Ik wist niet wat ik kon verwachten, of men in zou zijn voor contact. Maar twee dagen later begon een week van dagelijkse email(s) over en weer. Een beetje chaotisch, en deels te prive, niet geschikt voor weergave hier. Maar ik kon er wel een puzzel mee oplossen: wie was Gert Stegehuis, en hoe kenden mijn ouders hem? Zie het stukje Onderduiker in Rekken: Gert Stegehuis.
Hoe dan ook, over dochter Marcia (de naam was dus iets gewijzigd) had ik kunnen struikelen: haar moeder Carry van Uden kwam uit Tilburg, en Marsha komt met zekere regelmaat bij haar tante in Tilburg, en bij haar nicht die hier ook woont, twee straten bij mij vandaan.
Het laatst twee maand geleden, april 2018. Volgend jaar misschien opnieuw. Als dat nog leuk nieuws oplevert, volgt hier verslag daarvan. ***
-----------------------
* ) Zie "Varken" onder Gelink
** ) De website lijkt niet mee te bestaan
*** ) Dat werden dus diverse stukjes onder 1940-45